Dag 17 – Maandag 16/11: Guilin – Ping’An
Om 8u sta
ik op en ik maak op het gemak mijn rugzak. Na een stevig ontbijt gaan we naar
de bushalte waar we om 10u30 de bus naar Guilin nemen. Na een uurtje komen we
hier aan. We hebben hier nog een tijdje te besteden vooraleer we met een busje
naar Ping’An gaan. We verdoen de tijd door in de stationshal met de voetpluim
te spelen. We hebben veel bekijks maar na een tijdje worden we weggejaagd door
een overijverige man in uniform. In de buurt van het station eten we nog een
meeneemmaaltijd van rijst, vlees en groenten.
Om 14u30
worden we opgehaald door een busje. Er is net genoeg plaats voor onszelf, maar
de rugzakken moeten er ook nog bij. Na enig puzzelwerk geraakt alles in het
busje. Het worden twee lange uren in een propvol busje. De laatste 10 km gaan
via haarspeldbochten omhoog.
De omgeving
van Ping’An wordt volledig beheerst door rijstterrassen. Het dorpje zelf,
enkele honderden meters van de weg gelegen, is enkel bereikbaar via trappen.
Het is er echt barkoud. We installeren ons in het hotel. Het hotel is volledig
gebouwd in hout. Tussen de muren en de ramen zijn er grote spleten en er is
geen verwarming, dus het zullen hier twee koude nachten worden. Het is allemaal
zeer primitief maar in zo’n afgelegen dorpje verwacht je nu ook niet direct
luxe.
Het is
ondertussen al avond geworden en we gaan het dorpje verkennen. Een hoop trappen
brengen ons naar enkele restaurantjes en bars. Bij een warme chocomelk proberen
we ons op te warmen. Nadien gaan we in een andere bar eten, de X en Y bar bij
Mao. Ik eet noedels met een gedeelde schotel varkensvlees in zoetzure saus.
Rond 0u gaan we naar het hotel. In het pikkedonker de weg terugvinden over al
deze trappen valt niet mee.
Voetpluim spelen in stationshal
Tis stil in de bus
De enige weg naar Ping' An
Ping' An
Aangepast vervoer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten